Μια μέρα ο πατέρας γυρίζει σπίτι απ' τη δουλειά. Πτώμα στην κούραση,
πηγαίνει στο δωμάτιο του...15χρονου γιου του. Με μεγάλη έκπληξη διαπιστώνει ότι
το κρεβάτι του παιδιού είναι στρωμένο στην εντέλεια. Μυρίζει λάτρα
νοικοκυράς και όλα είναι τακτοποιημένα. Στη θέση τους. Ο Βαγγέλης όμως δεν
είναι εκεί
ΚΑΘΩΣ κοιτάζει απορημένος το μέχρι πρότινος αχούρι του γιόκα του, βλέπει
πάνω στο γραφείο του έναν μεγάλο φάκελο, που γράφει:

«Για τον μπαμπά!».

Ταραγμένος, ανοίγει δειλά δειλά τον φάκελο και διαβάζει το γράμμα:

ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΕ μου πατέρα.

Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σε αποχαιρετήσω. Φεύγω για πάντα για να
γλιτώσω απ' την κατακραυγή του κόσμου. Κλέφτηκα με τον Μπάμπη, τον γιο της
κυρα-Κούλας, μιας κομμώτριας απ' τα Άσπρα Χώματα. Τον λατρεύω, μπαμπά, κι
εκείνος με αγαπά αληθινά. Δεν είχα βιώσει ξανά τον πραγματικό έρωτα, το
άγριο πάθος, με κανένα άλλο αγόρι στο σχολείο. Μόνο ο Μπάμπης με κάνει να
αισθάνομαι έτσι. Τόση ένταση! τέτοια ηδονή! Το ξέρω ότι σε σοκάρω μ' αυτά
μου τα λόγια, αλλά βρισκόμουν σε αδιέξοδο. Ο Μπάμπης είναι πολύ καλό παιδί.
Μπορεί να μην εγκρίνεις τα τατουάζ που έχει σ' όλο του το σώμα και τα
τέσσερα σκουλαρίκια που φοράει στη μύτη. Αν τον γνωρίσετε, όμως, εσύ και η
μαμά, θα καταλάβετε γιατί τον αγαπώ τόσο βαθιά. Τα 'χουμε σκεφτεί όλα. Αυτή
τη στιγμή που διαβάζεις το γράμμα, πετάμε για Άμστερνταμ. Εκεί θα ενωθούμε
για πάντα με τα ιερά δεσμά του γάμου.
Μόλις αποκτήσουμε λίγα χρήματα, σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε ένα παιδί.

Έτσι θα ολοκληρωθεί η οικογενειακή μας ευτυχία! Ο Μπάμπης μου άνοιξε τα
μάτια. Μ' έκανε να καταλάβω τις ευεργετικές επιδράσεις που έχει η
μαριχουάνα στον οργανισμό μου. Όλα όσα ακούγονται γι' αυτήν είναι απλά
προκαταλήψεις και ψέματα.
Στο Άμστερνταμ, όπου σκοπεύουμε να μείνουμε για αρκετό καιρό, ονειρευόμαστε
να καλλιεργούμε φούντα σε δικό μας ιδιόκτητο χωραφάκι και να ζούμε απ' την
παραγωγή. Κάτι σαν αγρότες, δηλαδή, αλλά στο πιο προχωρημένο. Ίσως
καταφέρουμε να κάνουμε και εμπορικές ανταλλαγές. Σκεφτόμαστε να δίνουμε το
χασίς και να προμηθευόμαστε την κοκαΐνη και τα χάπια "έκστασι" που
χρειαζόμαστε.
ΝΑ προσεύχεσαι για εμάς! Και ιδιαίτερα για τον Μπάμπη. Να παρακαλάς ώστε να
βρεθεί γρήγορα μια θεραπεία για το AIDS. Για να 'ναι ο άντρας μου και πάλι
υγιής. Του αξίζει μια καλύτερη ζωή. Θέλω να μην ανησυχείς για μένα. Είμαι 15
χρόνων και ξέρω πολύ καλά να φροντίζω τον εαυτό μου. Δεν θα κάνω καμιά
αταξία. Απλά θέλω να ζήσω ελεύθερα τον έρωτα στο πλευρό του άντρα της ζωής
μου.

Με αγάπη
ο γιος σου, Βαγγέλης.

ΥΓ.
Μπαμπά, τίποτα απ' τα παραπάνω δεν είναι αλήθεια. Έχω έρθει στο σπίτι του
Νίκου και παίζουμε Playstation. Απλά σου έγραψα αυτό το γράμμα για να σου
υπενθυμίσω
ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα στη ζωή απ' τον έλεγχο με τους βαθμούς
που' ναι στο συρτάρι του γραφείου μου. Δε χάθηκε δα κι ο κόσμος που 'χω σε
έξι μαθήματα κάτω απ' τη βάση! Δε χαίρεσαι που βρίσκομαι δυο στενά πιο κάτω
και δεν τα' χω με τον Μπάμπη;
Σ' αγαπάω πολύ! Πάρε με τηλέφωνο όταν δεν θα θες πια να με σφαλιαρίσεις, για
να γυρίσω σπίτι. Πεινάω λίγο.

Πηγή

eleoooooooooos hahahahahahahah