efhkal έγραψε:αυτο ειναι ενα μεγαλο θεμα....και σχεδον ποτε δεν εχει βγει ακρη.....
δεν νομιζω οτι ειναι θεμα συζητησηςτο γραφει το ιδιο το κορανι: Πως ενας Μουσουλμανος αντιλαμβανεται τον κοσμο;
Άχμαντ Ελντίν
بـسـم الله والحـمـد لله والـصلاة والـسـلام عــلى رسـول الله، وبـعـدΟ Προφήτης Μουχάμαντ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) παρομοιάζει αυτό τον κόσμο ως ένα ανάθεμα εκτός όταν υπάρχει η ενθύμηση του ΑΛΛΑΧ, αυτά που επιθυμεί για το δημιούργημα του(Ισλάμ), και η γνώση (των λογίων και των μαθητών). (Tirmidhee 2322, Ibn Maajah 4112 επικυρωμένα στο al-Saheehah 2797)
Ο ΑΛΛΑΧ ο Ύψιστος συμβουλεύει τον
άνθρωπο να αφοσιωθεί στην λατρεία. Με αυτόν τον τρόπο του εγγυάται την
ελευθερία από κάθε υλική ανάγκη και το «ξερίζωμα» της φτώχειας. Αν όμως ο
άνθρωπος αρνηθεί, τότε θα γεμίσει το στήθος του με επίγειες αναζητήσεις
και η φτώχεια δεν θα εμποδιστεί. (Musnad του Imam Ahmad και Tirmidhee 2466 επικυρωμένα στο al-Saheehah 1359)
Ο Anas ibn Maalik ανέφερε ότι ο
Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) τόνισε ότι εάν η πρόθεση μας
στηρίζεται στην αναζήτηση της μετά θάνατον ζωής, τότε ο ΑΛΛΑΧ θα βάλει
στην καρδιά μας επάρκεια και ο κόσμος (επίγεια ζωή) θα έρθει σε μας σαν
δούλος. Εάν όμως η πρόθεση μας είναι η αναζήτηση της επίγειας ζωής αυτού
του κόσμου, ο ΑΛΛΑΧ θα βάλει φτώχεια και ακαταστασία στις καρδιές μας
και στις ζωές μας. (Tirmidhee 2473, al-Saheehah 949)
Σε μια άλλη σπουδαία ρύση βλέπουμε την
σύγκριση που γίνεται μεταξύ της επίγειας ζωής και της επόμενης. Ο
Απόστολος του ΑΛΛΑΧ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε: «Ορκίζομαι στον
ΑΛΛΑΧ, αυτός ο κόσμος είναι τόσο ασήμαντος σε σύγκριση με την
μεταθανάτια ζωή, όπου αν κάποιος βύθιζε το δάχτυλο του στον ωκεανό και
το έβγαζε θα έβλεπε πόσο νερό θα έμενε στο δάχτυλο του (δηλαδή ασήμαντη
ποσότητα)» [Saheeh Muslim]
Ο Ali Ibn Abi Talib (ο ΑΛΛΑΧ να είναι ευχαριστημένος μαζί του) είπε:
«Αυτός ο κόσμος απομακρύνεται από εμάς
και η μετά θάνατον ζωή πλησιάζει όλο και πιο κοντά σε εμάς. Καθένας τους
( επίγεια ζωή και μετά θάνατον) έχει «παιδιά». Ας είμαστε λοιπόν τα
παιδιά της μετά θάνατον ζωής και όχι τα παιδιά της επίγειας ζωής. Διότι
σε αυτήν την ζωή πρέπει να δουλέψουμε και δεν υπάρχει κρίση, αύριο όμως
(μετά θάνατον) θα είναι η κρίση δίχως δουλειά. (Sahih al Bukhaari)
Διαβάζουμε στο Κοράνι:
«η ζωή σ’ αυτό τον κόσμο δεν είναι παρά απατηλή απόλαυση»(Κοράνι 3:185)
Επίσης:
«Και τι είναι η ζωή σ’ αυτό τον κόσμο, παρά απατηλή απόλαυση και (πρόσκαιρη) περιουσία;» (Κοράνι 57:20)
Επίσης:
«Όποιος επιθυμεί το υπερκόσμιο θέρος
(την καλλιέργεια του χωραφιού) της Μέλλουσας Ζωής, θ’ αυξήσουμε σ’ αυτό
το θέρος. Κι όποιος επιθυμεί το κοσμικό θέρος (την καλλιέργεια) του
επίγειου (χωραφιού), θα του δώσουμε κάτι τι απ’ αυτό, αλλά δεν θα έχει
μερίδιο στη Μέλλουσα Ζωή» (Κοράνι 42:20)
Πως ένας Μουσουλμάνος αντιλαμβάνεται τον κόσμο;
Ο Μουσουλμάνος σε καμία περίπτωση δεν
αγνοεί την επίγεια ζωή και τις ευθύνες που έχει απέναντι σε αυτήν. Αυτό
που οφείλει όμως, σύμφωνα με τις πηγές του Ισλάμ, είναι να της δώσει τα
δικαιώματα της χωρίς υπερβολή και να είναι δίκαιος. Ένας Μουσουλμάνος
πρέπει να θεωρήσει την περιουσία του, το κύρος του, τις υλιστικές
δυνατότητες που διαθέτει και άλλα παρόμοια, ως μέσα για να επιτύχει το
καλό για την επόμενη ζωή.
Ένας Μουσουλμάνος δεν αποστρέφεται την
ζωή, δεν την καταδικάζει αλλά ούτε την επαινεί υπερβολικά. Ο έπαινος και
ο καταδικάσιμος δεν απευθύνονται στην ζωή αλλά στα επιτεύγματα του
Μουσουλμάνου/ας. Ο πιστός αντιλαμβάνεται αυτόν τον κόσμο ως μια γέφυρα
που οδηγεί στην επόμενη ζωή και μια πηγή εφοδιασμού για την επίτευξη
του Παραδείσου. Ο κόσμος γιαυτον είναι ένα χωράφι που προσπαθεί να το
καλλιεργήσει με τον καλύτερο τρόπο για να του δώσει μετέπειτα τα
καλύτερα. Γιαυτο λοιπόν οι χάρες που θα λάβει ο πιστός στον Παράδεισο
είναι αποτέλεσμα των όσων έκανε η «καλλιέργησε» στην επίγεια ζωή του,
πάντα βεβαίως με την χάρη και την ευσπλαχνία του ίδιου του Δημιουργού
οπου η χάρη Του είναι ο καθοριστικός παράγοντας απέναντι στον άνθρωπο.
Διαβάζουμε στην Κοράνι:
«Μήπως δεν σκέπτονται βαθιά στον
εαυτό τους, ότι έχει πλάσει ο ΑΛΛΑΧ τους ουρανούς και τη γη και όσα
είναι ανάμεσα τους, μόνο με το Δίκαιο και για μια προκαθορισμένη
διάρκεια; Κι όμως -πολλοί από τους ανθρώπους αρνούνται τη συνάντηση με
τον Κύριο τους (κατά την Ανάσταση)!» (Κοράνι 30:8)
Επίσης:
«Που δημιούργησε το Θάνατο και τη
Ζωή, για να δοκιμάσει ποιος από εσάς κάνει τις καλύτερες πράξεις. Και
είναι ο Ανίκητος, ο Πολυεύσπλαχνος» (Κοράνι 67:2)
Εάν μια πρόταση μπορεί να περιγράψει το
πώς ένας Μουσουλμάνος και μια Μουσουλμάνα οφείλουν να αντιλαμβάνονται
την ζωή τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτός ο κόσμος πρέπει να είναι ο
«δούλος» μας και όχι ο «αφέντης» μας.
ΠΗΓΗ