Greek CosmosΣελίδα 1 από 1 |
Μήνυμα 2ο
Μήνυμα 3ο
Μήνυμα 4ο
Σελίδα 1 από 1
Μήνυμα 2ο
Απ: Νατάσσα Μποφίλιου - Συννεφιά
13/4/2012, 14:28
Δεν ξαφνιάζομαι απο την επιλογή σου 
Ωραίο κομμάτι...
Ωραίο κομμάτι...Μήνυμα 3ο Απ: Νατάσσα Μποφίλιου - Συννεφιά
13/4/2012, 14:57
εχετε μαθει τωρα....ειμαι προβλεψιμη 
ειναι ωραιο κομματι και φωναρα η γυναικα...
ειναι ωραιο κομματι και φωναρα η γυναικα...
Μήνυμα 4ο Απ: Νατάσσα Μποφίλιου - Συννεφιά
13/4/2012, 17:17
ελα τωρα που εισαι προβλεψιμη????
και καταπληκτικος στιχος!!!
Μη μ' αγαπάς τόσο πολύ, δεν κάνει
γιατί είναι η μέρα βροχερή και πιάνει.
Μη μ' αγαπάς με τη βροχή
γιατί έχει κάτι που μπορεί να ξεθυμάνει
Μη μ' αγαπάς με συννεφιά
κάνε μου μόνο συντροφιά
και χώρο.
Μη μ' αγαπάς τόσο βαθιά
γιατί όταν βρέχει, τα βαθιά
παίρνουν νερό κι είναι βαριά
Και χάνει κάθε ομορφιά το δώρο...
Κάνε μου χώρο...
Μη μ' αγαπάς αν δεν μπορείς, δεν κάνει
Εγώ έχω μάθει και χωρίς να φτάνει
Δώσε μου μόνο όσο μπορείς
κι άσε τον ήχο της βροχής να με γλυκάνει
Μη μ' αγαπάς με συννεφιά
Κάνε μου μόνο συντροφιά
και χώρο.
Μη μ' αγαπάς τόσο βαθιά
γιατί όταν βρέχει τα βαθιά
παίρνουν νερό κι είναι βαριά
Και χάνει κάθε ομορφιά το δώρο...
κάνε μου χώρο...
κάνε μου χώρο...
παντως περιμενα απο σενα κι αυτο
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Με τσιγάρα βαριά
και φτερό την καρδιά
πάντα φεύγω,
σα μεγάλο παιδί
που τα πάντα έχει δει..
λες κι είναι έργο.
Με αλλαγμένη φωνή
μη ντραπώ και φανεί
ψιθυρίζω,
και φυσώ τον καπνό..
με μια δόση θυμό
που ποτέ, μα ποτέ
δεν τελειώνω ό,τι αρχίζω.
Κι είναι οι δρόμοι υγροί
τι κατάλαβαν
τι από μένα,
λες και τα μυστικά
τα κρατούσα κρυφά
για να μείνουν κρυμμένα.
Με τσιγάρα βαριά
μια βουτιά στα βαθιά
κι επιπλέω,
κι ας μην είναι σωστό,
πάντα ό,τι σκεφτώ
θα το λέω.
Με αλλαγμένη φωνή
τεντωμένο σκοινί
να βαδίσω,
και τραβώ τον καπνό
με μια δόση θυμό
που ποτέ δε μπορώ
όσα θέλω να αρχίσω.
Κι είναι οι δρόμοι υγροί
τι κατάλαβαν
τι από μένα,
λες και τα μυστικά
τα κρατούσα κρυφά
για να μείνουν κρυμμένα.
και καταπληκτικος στιχος!!!
Μη μ' αγαπάς τόσο πολύ, δεν κάνει
γιατί είναι η μέρα βροχερή και πιάνει.
Μη μ' αγαπάς με τη βροχή
γιατί έχει κάτι που μπορεί να ξεθυμάνει
Μη μ' αγαπάς με συννεφιά
κάνε μου μόνο συντροφιά
και χώρο.
Μη μ' αγαπάς τόσο βαθιά
γιατί όταν βρέχει, τα βαθιά
παίρνουν νερό κι είναι βαριά
Και χάνει κάθε ομορφιά το δώρο...
Κάνε μου χώρο...
Μη μ' αγαπάς αν δεν μπορείς, δεν κάνει
Εγώ έχω μάθει και χωρίς να φτάνει
Δώσε μου μόνο όσο μπορείς
κι άσε τον ήχο της βροχής να με γλυκάνει
Μη μ' αγαπάς με συννεφιά
Κάνε μου μόνο συντροφιά
και χώρο.
Μη μ' αγαπάς τόσο βαθιά
γιατί όταν βρέχει τα βαθιά
παίρνουν νερό κι είναι βαριά
Και χάνει κάθε ομορφιά το δώρο...
κάνε μου χώρο...
κάνε μου χώρο...
παντως περιμενα απο σενα κι αυτο
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Με τσιγάρα βαριά
και φτερό την καρδιά
πάντα φεύγω,
σα μεγάλο παιδί
που τα πάντα έχει δει..
λες κι είναι έργο.
Με αλλαγμένη φωνή
μη ντραπώ και φανεί
ψιθυρίζω,
και φυσώ τον καπνό..
με μια δόση θυμό
που ποτέ, μα ποτέ
δεν τελειώνω ό,τι αρχίζω.
Κι είναι οι δρόμοι υγροί
τι κατάλαβαν
τι από μένα,
λες και τα μυστικά
τα κρατούσα κρυφά
για να μείνουν κρυμμένα.
Με τσιγάρα βαριά
μια βουτιά στα βαθιά
κι επιπλέω,
κι ας μην είναι σωστό,
πάντα ό,τι σκεφτώ
θα το λέω.
Με αλλαγμένη φωνή
τεντωμένο σκοινί
να βαδίσω,
και τραβώ τον καπνό
με μια δόση θυμό
που ποτέ δε μπορώ
όσα θέλω να αρχίσω.
Κι είναι οι δρόμοι υγροί
τι κατάλαβαν
τι από μένα,
λες και τα μυστικά
τα κρατούσα κρυφά
για να μείνουν κρυμμένα.
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή:
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης