Greek CosmosΜήνυμα 1ο
Δημήτρης Μητσοτάκης και οι Ευδαίμονες – Ο Μπερντές
27/7/2012, 01:49
Δημήτρης Μητσοτάκης και οι Ευδαίμονες – Ο Μπερντές
Ντραμίστας και ιδρυτικό μέλος των Ενδελέχεια (Σ’ ένα Μεγάλο Αύριο), ο Δημήτρης Μητσοτάκης δραστηριοποιείται πλέον μουσικά σε προσωπικό επίπεδο. Μετά τον επιτυχημένο, πρώτο, ομώνυμο δίσκο επιστρέφει φέτος με φρέσκια δισκογραφική δουλειά, με τον τίλο «Ο Μπερντές». 11 καινούρια τραγούδια σε στίχους και μουσική του Δημήτρη Μητσοτάκη, ο οποίος δεν είναι μόνος του, καθώς από πίσω του ακολουθούν οι Ευδαίμονες, δηλαδή οι Θανάσης Σολούκος (ακορντεόν, πιάνο, πλήκτρα), Αρετή Κοκκίνου (μαντολίνο, κιθάρα), Γιώργος Μητσοτάκης (κρουστά), Σταύρος Αναστασιάδης (κοντραμπάσο) και Εύα Λαύκα (φωνή).
Το ομώνυμο κομμάτι ανοίγει τον χορό των τραγουδιών του δίσκου με τον γρήγορο ρυθμό του και τον αισιόδοξο τόνο του. Στη συνέχεια, συναντάμε τρεις μικρές κυρίες όπως, αναφέρει ο ίδιος ο συνθέτης, όπου ερμηνεύουν το πολύ γλυκό «Καρουζέλ» μαζί με τον Δημήτρη Μητσοτάκη. Μία από τις ομορφότερες στιγμές του Μπερντέ αποτελεί το «Ρώτα», το οποίο ερμηνεύει – όπως μονάχα εκείνη γνωρίζει – η Μάρθα Φριντζήλα (Η Μάρθα Φριντζήλα Τραγουδά Θέμο Σκανδάμη). Επίσης, η γκάϊντα δίνει πολύ στην ενορχήστρωση με το συγκεκριμένο κομμάτι να σου μένει στο μυαλό και για τους ωραίους στίχους του. Επίσης, από την πρώτη ακρόαση σου τραβάει το ενδιαφέρον το «Με της Καρδιάς τον Χτύπο» με την ερμηνεία της Εύας Λαύκας μαζί με τον Δημήτρη Μητσοτάκη. Έξυπνοι είναι οι στίχοι του «Άσε, Ρε» ενώ ο δίσκος κλείνει με την συγκινητική «Πένα».
Ο Δημήτρης Μητσοτάκης και οι Ευδαίμονες παρουσιάζουν φέτος ένα αρκετά όμορφο πόνημα. Ο «Μπερντές» μπορεί να μην διαθέτει τα τραγούδια που θα κάνουν την διαφορά σε έναν δίσκο, ωστόσο στο σύνολό του αποτελεί ένα εξαίσιο άλμπουμ. Από τις ηλεκτρικές κιθάρες μέχρι το μαντολίνο και την γκάϊντα, ο δίσκος ακούγεται με ευχαρίστηση και μας θυμίζει πως ο ελληνικός στίχος δεν έχει πεθάνει και ότι ακόμα γράφονται εξαιρετικά τραγούδια.
Φοβάμαι
Φοβάμαι τη μέρα, φοβάμαι το φως
το ψόφιο το βλέμμα του δημοσίου
φοβάμαι τους δρόμους που γεννούν οδηγούς
κι εκείνους που έχουν εικόνα οσίου.
Φοβάμαι τη μάνα και τον αδερφό
κι όσους μοιράζουν σαφείς οδηγίες
φοβάμαι τις θειάδες μου τις Κυριακές
[System: Υβριστικό Περιεχόμενο (Έγινε αλλαγή με αυτό το μήνυμα)], και του πατέρα μου τις αγωνίες.
Δες, ο κόσμος αυτός που βαδίζει σκυφτός
δεν ακούει, δεν κοιτά και σωπαίνει
ίσως κάποια στιγμή να θελήσει να πει
την καρδιά του ποιος φόβος βαραίνει.
Φοβάμαι τις πρώτες ρυτίδες των άλλων
κι εκείνους που λένε "δε θέλω να χάνω"
μα απ` όλα φοβάμαι-σ` το λέω-πιο πολύ
όλους όσοι με σπρώχνουν να πάω πιο πάνω.
Φοβάμαι κι εσένανε που μ` αγαπάς
όταν μια μέρα τα μάτια θ` ανοίξεις
μήπως μ` αλλάξεις, μη μ` αρνηθείς
μα, μωρό μου, πιο πολύ φοβάμαι μήπως με πνίξεις.
Και φοβάμαι κι αυτούς και φοβάμαι τους άλλους
και φοβάμαι τα οικεία και φοβάμαι τα ξένα
τους μικρούς τους φοβάμαι, αλλά και τους μεγάλους
μα -στο λέω- πιο πολύ... φοβάμαι εμένα.
Ντραμίστας και ιδρυτικό μέλος των Ενδελέχεια (Σ’ ένα Μεγάλο Αύριο), ο Δημήτρης Μητσοτάκης δραστηριοποιείται πλέον μουσικά σε προσωπικό επίπεδο. Μετά τον επιτυχημένο, πρώτο, ομώνυμο δίσκο επιστρέφει φέτος με φρέσκια δισκογραφική δουλειά, με τον τίλο «Ο Μπερντές». 11 καινούρια τραγούδια σε στίχους και μουσική του Δημήτρη Μητσοτάκη, ο οποίος δεν είναι μόνος του, καθώς από πίσω του ακολουθούν οι Ευδαίμονες, δηλαδή οι Θανάσης Σολούκος (ακορντεόν, πιάνο, πλήκτρα), Αρετή Κοκκίνου (μαντολίνο, κιθάρα), Γιώργος Μητσοτάκης (κρουστά), Σταύρος Αναστασιάδης (κοντραμπάσο) και Εύα Λαύκα (φωνή).
Το ομώνυμο κομμάτι ανοίγει τον χορό των τραγουδιών του δίσκου με τον γρήγορο ρυθμό του και τον αισιόδοξο τόνο του. Στη συνέχεια, συναντάμε τρεις μικρές κυρίες όπως, αναφέρει ο ίδιος ο συνθέτης, όπου ερμηνεύουν το πολύ γλυκό «Καρουζέλ» μαζί με τον Δημήτρη Μητσοτάκη. Μία από τις ομορφότερες στιγμές του Μπερντέ αποτελεί το «Ρώτα», το οποίο ερμηνεύει – όπως μονάχα εκείνη γνωρίζει – η Μάρθα Φριντζήλα (Η Μάρθα Φριντζήλα Τραγουδά Θέμο Σκανδάμη). Επίσης, η γκάϊντα δίνει πολύ στην ενορχήστρωση με το συγκεκριμένο κομμάτι να σου μένει στο μυαλό και για τους ωραίους στίχους του. Επίσης, από την πρώτη ακρόαση σου τραβάει το ενδιαφέρον το «Με της Καρδιάς τον Χτύπο» με την ερμηνεία της Εύας Λαύκας μαζί με τον Δημήτρη Μητσοτάκη. Έξυπνοι είναι οι στίχοι του «Άσε, Ρε» ενώ ο δίσκος κλείνει με την συγκινητική «Πένα».
Ο Δημήτρης Μητσοτάκης και οι Ευδαίμονες παρουσιάζουν φέτος ένα αρκετά όμορφο πόνημα. Ο «Μπερντές» μπορεί να μην διαθέτει τα τραγούδια που θα κάνουν την διαφορά σε έναν δίσκο, ωστόσο στο σύνολό του αποτελεί ένα εξαίσιο άλμπουμ. Από τις ηλεκτρικές κιθάρες μέχρι το μαντολίνο και την γκάϊντα, ο δίσκος ακούγεται με ευχαρίστηση και μας θυμίζει πως ο ελληνικός στίχος δεν έχει πεθάνει και ότι ακόμα γράφονται εξαιρετικά τραγούδια.
Φοβάμαι
Φοβάμαι τη μέρα, φοβάμαι το φως
το ψόφιο το βλέμμα του δημοσίου
φοβάμαι τους δρόμους που γεννούν οδηγούς
κι εκείνους που έχουν εικόνα οσίου.
Φοβάμαι τη μάνα και τον αδερφό
κι όσους μοιράζουν σαφείς οδηγίες
φοβάμαι τις θειάδες μου τις Κυριακές
[System: Υβριστικό Περιεχόμενο (Έγινε αλλαγή με αυτό το μήνυμα)], και του πατέρα μου τις αγωνίες.
Δες, ο κόσμος αυτός που βαδίζει σκυφτός
δεν ακούει, δεν κοιτά και σωπαίνει
ίσως κάποια στιγμή να θελήσει να πει
την καρδιά του ποιος φόβος βαραίνει.
Φοβάμαι τις πρώτες ρυτίδες των άλλων
κι εκείνους που λένε "δε θέλω να χάνω"
μα απ` όλα φοβάμαι-σ` το λέω-πιο πολύ
όλους όσοι με σπρώχνουν να πάω πιο πάνω.
Φοβάμαι κι εσένανε που μ` αγαπάς
όταν μια μέρα τα μάτια θ` ανοίξεις
μήπως μ` αλλάξεις, μη μ` αρνηθείς
μα, μωρό μου, πιο πολύ φοβάμαι μήπως με πνίξεις.
Και φοβάμαι κι αυτούς και φοβάμαι τους άλλους
και φοβάμαι τα οικεία και φοβάμαι τα ξένα
τους μικρούς τους φοβάμαι, αλλά και τους μεγάλους
μα -στο λέω- πιο πολύ... φοβάμαι εμένα.
